Al een paar dagen ben ik bezig met het spotten – het selecteren van het opgenomen materiaal – als voorbereiding op de eigenlijke montage. Het is een enorme klus, zal rond de 2 maanden kosten. Maar terwijl ik door het materiaal ga, besef ik steeds weer de waarde ervan. Verschillende mensen die ik gefilmd heb, zijn inmiddels al overleden. De eerste tien minuten zullen binnenkort klaar zijn. Dan ga ik ‘de boer’ op, dat wil zeggen ‘richting omroepen’.
CROWDFUNDING VAN DOCUMENTAIRE ‘OORLOG TOT IN HET GRAF’ VAN ROY DAMES
Vooral in en rond Beverwijk en Velsen Noord weten veel mensen dat ik al jaren bezig ben een film te maken over de slachtoffers van de razzia op 16 april 1944 in beide plaatsen.
In de film staat de vraag centraal, ‘waarom de ene mens wel en de ander niet het werkkamp en concentratiekamp heeft overleefd in de 2de Wereldoorlog. En wat voor invloed hebben de kampervaringen op het verdere leven?’
De film begint bij de Oekraïner Igor Malitzki. De filmmaker vraagt zich af of er zoiets in zijn eigen geboortestreek, de IJmond, is gebeurd. En dat is inderdaad zo. Zijn eigen vader is zelfs dwangarbeider geweest in Erfurt, maar mocht er van zijn moeder nooit over praten. Het blijkt dat Beverwijker Cor Bart veel veel overlevenden van de razzia op 16 april 1944 heeft opgespoord. En zo begint de zoektocht van de maker…..
De Nederlandse slachtoffers zijn nooit door de overheid erkend als ‘oorlogsslachtoffer’. Dit heeft hun latere leven zwaar beïnvloed, ‘ze voelen zich niet gehoord’. Dit leidde soms tot volledig ontwrichte gezinnen. Met deze film hopen we dat ze de erkenning krijgen die ze verdienen. Vanaf 2012 heeft de maker 3 slachtoffers uit Beverwijk en Velsen-Noord gevolgd: Arie Kooiman, Jaap Epskamp en Leen van IJmond. Ook kinderen van slachtoffers worden gevolgd, op zoek naar het oorlogsverleden van hun eigen, inmiddels overleden, vader. Ook om hun eigen vader beter te kunnen begrijpen ‘waarom hij was, zoals hij was’. Het is nooit te laat……
Het is nu of nooit dat ik de film kan afmaken, er zijn al 2 personen – Leen van IJmond en Jaap Epskamp – overleden. Het is echt 1 minuut voor 12!!!!
Dus hoop ik echt op uw gift, de link naar alle informatie van het project is https://cinecrowd.com/oorlog-tot-in-het-graf.
EN ZEG HET VOORT!!!!!
Bij voorbaat heel veel dank,
Roy Dames
Regisseur en producent
Roy Dames
Sinds 1987 maakt Roy Dames films, meestal ‘human interest’ films binnen een sociale-culturele context. Vaak filmt hij de ‘onderkant’ van de samenleving. Vele documentaires, series heeft hij gemaakt. Sommige werden bekroond, zoals ‘Foute Vrienden’ (2010) als ‘Beste Documentaire TV’. Zijn films worden regelmatig door vooral de publieke omroepen uitgezonden. Zijn laatste film DE BELOFTE, over de schrijver Mano Bouzamour, 27 maart j.l. door BNN.
Voor de pers en andere belangstellenden:
U kunt altijd contact opnemen voor vragen, bel Roy Dames, 0614247971, roydames@gmail.com
‘DE BELOFTE’, mijn nieuwe film, morgen 27 maart, 20.55 op NPO2.
Mijn nieuwe film ‘De belofte’ wordt 27 maart via NPO2 om 20.55 uitgezonden. Het is het verhaal van de Marokkaans Nederlandse schrijver Mano Bouzamour die ik vanaf 2011 volg met de camera. Eind 2013 breekt Mano door met zijn debuut ‘De Belofte van Pisa’, een roman gebaseerd op zijn jeugd in De Pijp. Mano verschijnt daarna uitgebreid in talkshows en schrijvende pers. Zijn boek wordt vertaald naar het Duits en Spaans, een hoorspel en speelfilm volgen. Maar zijn ‘doorbraak’ heeft ook een schaduwkant, zijn breuk met ouders en vrienden. We zien in de film zijn ‘opkomst’, ‘zegetocht’ en de minder prettige kant van zijn succes. Kijk ook naar het interview van Mano en mij op de volgende link: https://www.2doc.nl/documentaires/series/interviews.html
.
Een voorproefje van foto’s van personages uit mijn films, en dat in een te maken fotoboek
Vanaf het begin van mijn filmmakers bestaan maak ik analoog aan de te maken film foto’s – en heel vaak nog op fotorollen geschoten – van de personages. Ik heb het plan opgevat een fotoboek te maken met foto’s van de hoofdpersonages tijdens de opnames en – indien mogelijk – een meest recente foto. En daarbij een tekst hoe het de mensen in de tussentijd is vergaan. Er zijn behoorlijk wat gefilmde hoofdpersonen die overleden zijn. In de loop van dit jaar hoop en wil ik het boek laten verschijnen.
Bij het begin van het nieuwe jaar, toch nog een ‘zomaar’ een paar mensen die ik recentelijk of jaren geleden kort of langer heb gezien…
‘Afrikaanse bruid’
Alweer een paar weken terug van ‘de laatste keer opnames maken in Kenia’. Voor de documentaire ‘Afrikaanse bruid’ (werktitel). Deze achtste keer is Jos Driessen, de cutter van deze film, meegegaan. Het was een fantastische samenwerking. De film gaat over de Belgische Gilbert die een relatie heeft met de Keniase Hellen. Tussendoor date Gilbert met verschillende andere Keniase dames, met alle gevolgen van dien.
Vrijheid van meningsuiting in Nederland?
Is er volledige vrijheid van meningsuiting in Nederland? “Natuurlijk”, zullen vele mensen zeggen. Ik ben nu zo’n beetje 30 jaar filmmaker en kan dat jammer genoeg allerminst beamen. Allereerst door de mensen die ik film, regelmatig ben ik in het verleden bedreigd om iets niet uit te zenden. Anderzijds de media die het uitzenden, ook zij hebben hun aanmerkingen. Politieke correctheid zou ook een reden kunnen zijn het niet uit te zenden, of wat dan ook. Zelf vind ik het heel belangrijk dat alle stemmen uit de samenleving gehoord worden en dat de journalist/documentaire maker daar het woord ‘waarom’ en ‘de harde feiten’ bij plaatst.
Om 9 uur in de ochtend: Café Post, Menen, België
Gisteren had ik een afspraak om 11.00 in een kroeg in het stadje Menen in België, nabij Kortrijk en Lille. Ik was er al om 9 uur en wat doe je dan? Een kopje koffie in een kroeg die dan al open is, en dat was café Post. Meestal is zo’n café een stek voor de lokale zuiplappen, en meestal hubben ze van het ene zuipcafé naar de andere in de vroege morgen. Er zijn er vaak maar een paar in een klein stadje. Ik kom binnen en bestel een kop koffie. Een paar mannen zitten aan de koffie en ‘vroeg-bier’. Een zwart-witte, wanhopige Hazes naast een pak soep en worsten aan de muur. Wat kan een mens gelukkiger maken, dan met ‘I’am a dreamer’ van Neil Young, kamerplantjes voor de ramen, Hazes aan de muur, en een schoolgaande jeugd in de regen? Niets dus, het opperste geluk.
Verloren Dochters
In de nieuwe 45 minuten durende documentaire ‘Verloren Dochters’ staat Anita de Wit, oprichtster van ‘Het Vlinderhuis’, centraal. ‘Het Vlinderhuis’ is een opvang voor slachtoffers van loverboys. De slachtoffers keren soms na jaren weer terug in de samenleving, vaak succesvol. Alleen is er één slachtoffer die daar tot nu toe niet in slaagt: Angelique, de 25-jarige dochter van Anita. Ze haalt alles uit de kast haar eigen dochter, verslaafd en prostituée, te helpen. Zal ze daarin slagen? Een ander meisje, Xandra, verblijft al 2 jaar in ‘Het Vlinderhuis’. Ze heeft veel last van herbelevingen, een korte staat van bewusteloosheid waarin ze als in een nachtmerrie weer samen is met haar loverboy. Om met het verleden in het reine te komen, wil ze een ontmoeting met haar loverboy. Zal ze daarin slagen? Uitzending: 18 februari, NPO 3, 21.00.