Na de eerste uitzending op 6 februari j.l. van de serie ‘Meiden van de Keileweg, 25 jaar later’, ontving ik verschillende appjes van meiden en vooral dochters. De meiden, inmiddels jaren later, vertelden mij ‘hoe het hen vergaan is’ na de Keileweg, of dochters die meer wilden weten over hun inmiddels overleden moeder. Maar ook meiden die al jaren clean zijn en een gezin gesticht hebben. Ik wil dit blijven bijhouden. Dus als ik een berichtje krijg van ‘wie dan ook’ die iets meer verteld over de meiden die op de Keileweg werkten, zal ik dat publiceren. Natuurlijk na toestemming van degene die het berichtje stuurt.
“Roy ik heb genoten van je docuserie, natuurlijk is het een heftig onderwerp. Maar die” meiden” zijn voor mij zo herkenbaar. Ik werkte zelf bij de bank op rdam cs en daar was Perron nul. Waarschijnlijk ook wel bekend bij je. Veel meegemaakt met “ de junkies “ daar zowel schrijnende dingen tegenover hele leuke dingen. Voelde me nooit bedreigd maar juist veilig. Ze wisten gewoon wie ik was en waar ik werkte en liepen d avonds last als mn dienst erop zat ff mee naar de auto. Hoe heftig het ook was in die tijd het was veiliger dan dat het nu in de stad is. Als de Keyleweg nu had bestaan was t voor de dames nog veel gevaarlijker geweest. Toen was het hard maar nu nog veel enger en harder in deze maatschappij. Maar iig bedankt ik heb de afleveringen in 1x bekeken 👍🏻👍🏻 Op naar je volgende mooie documentaire! Alles wat jij produceert is altijd top”.
