Veel mensen in deze corona-periode klagen dat ze opgesloten zitten. Natuurlijk vaak terecht. Maar laten we ook denken aan een vergeten groep. De mensen die in TBS-klinieken zitten. Natuurlijk zitten er mensen die hele ernstige misdaden gepleegd hebben. Maar ook mensen die minder ernstige delicten hebben gepleegd. En nog steeds vastzitten. Om wat voor reden ook. Een vergeten groep. Zij horen ook bij onze samenleving. Hoe moeilijk het ook voor iedereen is, dat te accepteren. Ik volg na mijn film ‘Max, een leven in TBS, weer twee van deze mensen. Mannen die al ruim 15 jaar vastzitten. Laten we ook aan hen denken. En ons openstellen voor hen, naar hen luisteren, en andersom ook.

Hierbij een foto uit mijn film ‘Max, een leven in tbs’, 2019.

Ik heb, in samenwerking met wat andere mensen, het plan opgevat door te gaan met een soort ‘nieuwe’ Willems Kantine. Maar wel op een andere manier. Op zijn Rotterdams. En met alles wat maar menselijk is. Vanuit een lokatie in het centrum van Rotterdam. Welke? Dat zien jullie straks. Wel natuurlijk op documentaire manier, tussen de mensen. Echte mensen natuurlijk, geen ‘nagemaakte’. Ik denk nu even aan mensen als Leo (op de foto in het midden). Op de onderstaande foto ergens in Brabant. Meer als 25 jaar geleden gefilmd. Een zelfgekozen zwerver. Hij leeft nog steeds. Woont al jaren op een vast adres in Heerlen. Eigenlijk tegen zijn zin het zwerversbestaan opgegeven.

Vandaag liet Jos Driessen, mijn vaste montage-man, mij de volledig kleur gecorrigeerde versie zien van ‘Oorlog tot in het graf’. In één woord ‘fantastisch’. Nu nog het één en ander inhoudelijk veranderen en er is een nieuw kindje geboren. Tenslotte veel sterkte aan iedereen in deze corona-tijd.

Mijn nieuwste film, Afrikaanse Bruid, is in de bioscoop te zien vanaf 25 maart a.s. Ik denk wel dat je kan zeggen dat de film controversieel is en heftige reacties zal opleveren. Dus komt allen. https://vimeo.com/377532059