Roy Dames

CROWDFUNDING VAN DOCUMENTAIRE ‘OORLOG TOT IN HET GRAF’ VAN ROY DAMES

door

Vooral in en rond Beverwijk en Velsen Noord weten veel mensen dat ik al jaren bezig ben een film te maken over de slachtoffers van de razzia op 16 april 1944 in beide plaatsen. 

In de film staat de vraag centraal, ‘waarom de ene mens wel en de ander niet het werkkamp en concentratiekamp heeft overleefd in de 2de Wereldoorlog. En wat voor invloed hebben de kampervaringen op het verdere leven?’

De film begint bij de Oekraïner Igor Malitzki. De filmmaker vraagt zich af of er zoiets in zijn eigen geboortestreek, de IJmond, is gebeurd. En dat is inderdaad zo. Zijn eigen vader is zelfs dwangarbeider geweest in Erfurt, maar mocht er van zijn moeder nooit over praten. Het blijkt dat Beverwijker Cor Bart veel veel overlevenden van de razzia op 16 april 1944 heeft opgespoord. En zo begint de zoektocht van de maker…..

De Nederlandse slachtoffers zijn nooit door de overheid erkend als ‘oorlogsslachtoffer’. Dit heeft hun latere leven zwaar beïnvloed, ‘ze voelen zich niet gehoord’. Dit leidde soms tot volledig ontwrichte gezinnen. Met deze film hopen we dat ze de erkenning krijgen die ze verdienen. Vanaf 2012 heeft de maker 3 slachtoffers uit Beverwijk en Velsen-Noord gevolgd: Arie Kooiman, Jaap Epskamp en Leen van IJmond. Ook kinderen van slachtoffers worden gevolgd, op zoek naar het oorlogsverleden van hun eigen, inmiddels overleden, vader. Ook om hun eigen vader beter te kunnen begrijpen ‘waarom hij was, zoals hij was’. Het is nooit te laat……

Het is nu of nooit dat ik de film kan afmaken, er zijn al 2 personen – Leen van IJmond en Jaap Epskamp – overleden. Het is echt 1 minuut voor 12!!!!
Dus hoop ik echt op uw gift, de link naar alle informatie van het project is https://cinecrowd.com/oorlog-tot-in-het-graf.
EN ZEG HET VOORT!!!!!
Bij voorbaat heel veel dank,

Roy Dames
Regisseur en producent

Roy Dames
Sinds 1987 maakt Roy Dames films, meestal ‘human interest’ films binnen een sociale-culturele context. Vaak filmt hij de ‘onderkant’ van de samenleving. Vele documentaires, series heeft hij gemaakt. Sommige werden bekroond, zoals ‘Foute Vrienden’ (2010) als ‘Beste Documentaire TV’. Zijn films worden regelmatig door vooral de publieke omroepen uitgezonden. Zijn laatste film DE BELOFTE, over de schrijver Mano Bouzamour, 27 maart j.l. door BNN.

Voor de pers en andere belangstellenden:
U kunt altijd contact opnemen voor vragen, bel Roy Dames, 0614247971, roydames@gmail.com

 

Arie Kooiman, 2016

 

Jaap Epskamp, overleden in 2015

 

Leen van IJmond, overleden in 2016

 

Igor Malitzki, 2016

 

‘DE BELOFTE’, mijn nieuwe film, morgen 27 maart, 20.55 op NPO2.

door

Mijn nieuwe film ‘De belofte’ wordt 27 maart via NPO2 om 20.55 uitgezonden. Het is het verhaal van de Marokkaans Nederlandse schrijver Mano Bouzamour die ik vanaf 2011 volg met de camera. Eind 2013 breekt Mano door met zijn debuut ‘De Belofte van Pisa’, een roman gebaseerd op zijn jeugd in De Pijp. Mano verschijnt daarna uitgebreid in talkshows en schrijvende pers.  Zijn boek wordt vertaald naar het Duits en Spaans, een hoorspel en speelfilm volgen. Maar zijn ‘doorbraak’ heeft ook een schaduwkant, zijn breuk met ouders en vrienden. We zien in de film zijn ‘opkomst’, ‘zegetocht’ en de minder prettige kant van zijn succes. Kijk ook naar het interview van Mano en mij op de volgende link: https://www.2doc.nl/documentaires/series/interviews.html

 

Poster van de film ‘De belofte’

.

Een voorproefje van foto’s van personages uit mijn films, en dat in een te maken fotoboek

door

Vanaf het begin van mijn filmmakers bestaan maak ik analoog aan de te maken film foto’s – en heel vaak nog op fotorollen geschoten – van de personages. Ik heb het plan opgevat een fotoboek te maken met foto’s van de hoofdpersonages tijdens de opnames en – indien mogelijk – een meest recente foto. En daarbij een tekst hoe het de mensen in de tussentijd is vergaan. Er zijn behoorlijk wat gefilmde hoofdpersonen die overleden zijn. In de loop van dit jaar hoop en wil ik het boek laten verschijnen.

 

Rien, is als ‘meester’ bezig Hans te bestraffen. Uit de serie ‘Op zoek naar genot’ (2004). Rien is inmiddels overleden.

 

dvd Ik ben Jantje

‘Dikke Bob’, ‘Rooie Jos’ en ‘Jantje van Amsterdam’ uit de film ‘Ik ben Jantje’, 1994. Bobby is jaren geleden overleden.

 

De Duitse echtgenote van een boer die één van de slachtoffers van de razzia geholpen heeft. Haar man was op het tijdstip van de foto net overleden. Een scène uit de af te maken film ‘Oorlog tot in het graf’.

 

Rob, oud stripper in de Casa Rosso, uit de nog af te maken film ‘Penose’. Het begin van de productie dateert van 1984.

 

Pastoor Tol tijdens de laatste mis in de inmiddels voorlopig gesloten kerk ‘Onze Lieve Vrouw van Goede Raad’ in Beverwijk. De film met als voorlopige titel ‘Het laatste oordeel’ begint in 2010 en moet nog afgemaakt worden

 

Grootmoeder en zoon Gobesishvili, hoofdpersonages uit de nog af te maken film ‘Het Hotel’. Een epos over 18 jaar van een vluchtelingenfamilie uit Abchazië in Georgië. Grootmoeder is in 2016 overleden.

 

Daklozen met tweede van rechts hoofdpersoon Leo Somers op de Joodse begraafplaats in Enschede, 1997, uit de serie ‘Ontheemd'(1998).

 

‘Verbrande Herman’ in 2008 uit de documentaire ‘Foute Vrienden’ (2010).

 

Rinus met zijn vriendin Narda in 1996 uit de serie ‘Bacchus’ (1997). Beiden zijn inmiddels overleden.

 

Cocaleider Evo Morales spreekt cocaboeren toe tijdens een illegale vergadering in 1998 in de Chapare, het coca-gebied in Bolivia. Uit de film ‘Bolivia, het eerste land zonder coca?’ (1999). Morales is de huidige president van Bolivia.

 

Een van de bewoners van de Pauluskerk van dominee Visser. Uit de serie ‘Van God los’ (2001).

 

Gilbert en zijn vriendin Hellen in Ukunda, Kenia, 2015 uit de af te maken film ‘Een Afrikaanse bruid’.

 

Klaas, prostituee voor mannen, gefotografeerd voor zijn ’06-nummer’ op een boom. Uit de serie ‘Op zoek naar genot’ (2004), waarin Klaas een hoofdrol vervult.

 

Fien, terminaal patiënt in een hospice, een paar dagen voor haar dood. Uit de serie ‘Op de drempel van het leven’ (2001).

 

Ebby wordt toegesproken door een Keniaanse priester uit de nog af te maken film ‘Een Afrikaanse bruid’.

 

Still uit de nog af te maken film ‘Een Afrikaanse bruid’.

 

Een bezoek van ‘weldoeners’ uit de nog af te maken film ‘Een Afrikaanse bruid’.

 

Vier vriendinnen uit Ukunda, personages uit de nog af te maken film ‘Een Afrikaanse bruid’.

 

‘Charto’, een ‘vrijwillig’ teruggekeerde asielzoeker net na terugkeer in zijn land Liberia. Op de foto is hij op zoek naar ‘zijn container’ in de haven van Liberia. Een scène uit de serie ‘Terug’ (2007).

 

……….en zijn vriendin blijft achter in Maastricht. Ze zouden later trouwen in Liberia, maar het huwelijk hield geen stand. Uit de serie ‘Terug’ (2007).

 

Hellen, vriendin van Gilbert/hoofdpersoon, en dochter Tina uit de nog af te maken film ‘Een Afrikaanse bruid’.

 

De Duitser Jorg en zijn Keniase vriendin, personages uit de nog af te maken film ‘Een Afrikaanse bruid’.

 

De zieke Gilbert, en de dochter Tina van vriendin Hellen, hoofdpersonen uit de film ‘Een Afrikaanse bruid’.

 

Aard, hoofdpersonage uit de nog af te maken film ‘Aard, pedofiel en verder?’. Aard is eind 2011 overleden.

 

Oud bokskampioen Rudie Lubbers uit de film ‘Ruud en Ria, tot de dood ons scheidt’ (2000).

 

Foto’s van de slachtoffers van de razzia op 16 april 1944 in Beverwijk en Velsen Noord. Het is een scene uit af te maken film ‘Oorlog tot in het graf’, waarvan de opnames in 2012 zijn begonnen en nog niet afgerond zijn.

 

Dossier Loverboys

Kelly, slachtoffer van een loverboy, in een Spaanse gevangenis, 2007. Uit de serie ‘Loverboys’ (2008)

 

Arie Kooijman, één van de weinige nog levende slachtoffers van de razzia op 16 april 1944 in Beverwijk en Velsen Noord. De heer Kooijman is hoofdpersonage van de af te maken film ‘Oorlog tot in het graf’.

 

Lou en Tiny, zijn zoon (uiterst rechts) en man (uiterst links), tijdens het carnaval in Heerlen, 2006. Lou en Tiny zijn hoofdpersonages uit de serie ‘Dorp in de stad’ (2007). Later zijn Lou en Tiny BN’ers geworden en in vele talkshows e.d. verschenen. Lou zit inmiddels in een verzorgingshuis.

 

‘Afrikaanse bruid’

door

Alweer een paar weken terug van ‘de laatste keer opnames maken in Kenia’. Voor de documentaire ‘Afrikaanse bruid’ (werktitel). Deze achtste keer is Jos Driessen, de cutter van deze film, meegegaan. Het was een fantastische samenwerking. De film gaat over de Belgische Gilbert die een relatie heeft met de Keniase Hellen. Tussendoor date Gilbert met verschillende andere Keniase dames, met alle gevolgen van dien.

[Lees meer…]

Vrijheid van meningsuiting in Nederland?

door

Is er volledige vrijheid van meningsuiting in Nederland? “Natuurlijk”, zullen vele mensen zeggen. Ik ben nu zo’n beetje 30 jaar filmmaker en kan dat jammer genoeg allerminst beamen. Allereerst door de mensen die ik film, regelmatig ben ik in het verleden bedreigd om iets niet uit te zenden. Anderzijds de media die het uitzenden, ook zij hebben hun aanmerkingen. Politieke correctheid zou ook een reden kunnen zijn het niet uit te zenden, of wat dan ook. Zelf vind ik het heel belangrijk dat alle stemmen uit de samenleving gehoord worden en dat de journalist/documentaire maker daar het woord ‘waarom’ en ‘de harde feiten’ bij plaatst.

[Lees meer…]

Om 9 uur in de ochtend: Café Post, Menen, België

door

Gisteren had ik een afspraak om 11.00 in een kroeg in het stadje Menen in België, nabij Kortrijk en Lille. Ik was er al om 9 uur en wat doe je dan? Een kopje koffie in een kroeg die dan al open is, en dat was café Post. Meestal is zo’n café een stek voor de lokale zuiplappen, en meestal hubben ze van het ene zuipcafé naar de andere in de vroege morgen. Er zijn er vaak maar een paar in een klein stadje. Ik kom binnen en bestel een kop koffie. Een paar mannen zitten aan de koffie en ‘vroeg-bier’. Een zwart-witte, wanhopige Hazes naast een pak soep en worsten aan de muur. Wat kan een mens gelukkiger maken, dan met ‘I’am a dreamer’ van Neil Young, kamerplantjes voor de ramen, Hazes aan de muur, en een schoolgaande jeugd in de regen? Niets dus, het opperste geluk.

[Lees meer…]

Verloren Dochters

door

In de nieuwe 45 minuten durende documentaire ‘Verloren Dochters’ staat Anita de Wit, oprichtster van ‘Het Vlinderhuis’, centraal. ‘Het Vlinderhuis’ is een opvang voor slachtoffers van loverboys. De slachtoffers keren soms na jaren weer terug in de samenleving, vaak succesvol. Alleen is er één slachtoffer die daar tot nu toe niet in slaagt: Angelique, de 25-jarige dochter van Anita. Ze haalt alles uit de kast haar eigen dochter, verslaafd en prostituée, te helpen. Zal ze daarin slagen? Een ander meisje, Xandra, verblijft al 2 jaar in ‘Het Vlinderhuis’. Ze heeft veel last van herbelevingen, een korte staat van bewusteloosheid waarin ze als in een nachtmerrie weer samen is met haar loverboy. Om met het verleden in het reine te komen, wil ze een ontmoeting met haar loverboy. Zal ze daarin slagen? Uitzending: 18 februari, NPO 3, 21.00.

KENIA GOODBYE

door

Voor de vierde en laatste keer in Kenia gefilmd. Ik arriveerde een dag nadat El Shabaab had toegeslagen op de universiteit van Karissa, 148 doden en veel gewonden. Heb ik er in de afgelopen twee weken iets van gemerkt, op straat, in de bus e.d.? Toch wel, we zaten in Ukunda, een plaatsje aan de kust vlakbij Mombasa, natuurlijk zijn alle hotels vrijwel leeg. Het is op straat moeilijk filmen of fotograferen, er wordt snel gedacht dat je iets met El Shabaab hebt. Dat gaat ver: zo wilde ik een close van een deurknop filmen. Van de eigenaar mocht dat niet, ik kon banden hebben met de terreurbeweging. In Ukunda – de plaats waar ik filmde – zijn afgelopen zaterdag twee terreurverdachten doodgeschoten door de politie. Of het daadwerkelijk terroristen zijn, wordt onderzocht. In Mombasa vrijwel geen blanken te zien. In de bus van Mombasa naar Nairobi werden we door iemand van de busmaatschappij gefilmd, voor het geval we overvallen zouden worden door El Shabaab of dat iemand van de passagiers een terrorist zou zijn en alle niet-moslims passagiers zou neerknallen. Ik, als blanke christenhond, zou zeker het haasje zijn. In de kranten stond dat alle christelijke kerken beschermd zouden worden door politie, leger. Ik ging de kathedraal van Mombasa bezoeken op zondagmorgen, de kerk was afgeladen met mensen, maar drie beveiligers zonder zware wapens stonden bij de toegangspoort. De voetgangers konden gewoon doorlopen, alleen auto’s werden gecontroleerd. Eergisteren was er een elektriciteits explosie op de universiteit van Nairobi. Iedereen dacht aan een terreur aanslag, veel studenten sprongen in paniek uit ramen. Gevolg, 141 gewonden en 1 dode (zie onderstaand artikel). Het is duidelijk: DE ANGST REGEERT. (dit schreef ik op 14 april j.l. in Nairobi,  sinds 15 april j.l. weer in Nederland)

Aart