in voorbereiding – Roy Dames

Igor Malitskiy op 23 november overleden

25 november 2021 door Roy Dames

Eergisteren, 23 november, was ik op weg naar Amsterdam. Ik checkte in, in Thailand. En keek naar mijn berichten. ”Igor ist tot’ las ik in een berichtje aan mij van Peter Titikov. De man die mij altijd begeleidde in mijn reizen met Igor. Ik was geschokt. Net las ik dat hij vandaag begraven wordt. Ik wilde naar zijn begrafenis, maar zo snel red ik niet. Ik maakte al jaren een film over Igor. Het idee was ontstaan tijdens de opnames van ‘Oorlog tot in het graf’. De man die 4 concentratiekampen overleefd had. De laatste, Mauthausen, was hij ontvlucht. Meteen daarna vocht hij in het Sovjetleger tegen de Japanners. Terug in Charkov, Oekraïne, gaf hij tot aan zijn pensioen les aan de universiteit in ’techniek’. Daarna stortte hij zich met al zijn kracht zijn oorlogservaringen kenbaar te maken aan vooral de jeugd. En ook vooral te blijven vechten voor een onafhankelijk Oekraïne. Ik heb het gefilmd en gezien met eigen ogen. Een onvermoeide Igor, heftig discussiërend over zijn oorlogservaringen en over de huidige situatie van zijn land. Maar ook het zingen met zijn veteranen in de bus, natuurlijk wodka drinkend. Het is niet alleen een hoofdpersoon in de nog af te maken film ‘Geschiedenis is mijn leven’, maar Igor werd ook een vriend. Ik zou nog een laatste opname met hem maken, het mocht niet zo zijn. Hopelijk kan ik de film straks niet alleen in Charkov, maar ook in Beverwijk e.o. laten zien. Als eerbetoon aan een belangrijk man, vechtend voor zijn ideaal. ‘Een wereld zonder oorlog. Maar als er oorlog gevoerd moest worden, dan moest die ook gevoerd worden (zoals al jaren het conflict tussen Rusland en de Oekraïne.

In de modder tijdens het begin van een filmische zoektocht naar ‘oorlog en vrede’. Een ‘pad van gekte’

6 maart 2020 door Roy Dames

Wij waren begin deze week opnames aan het maken voor een korte trailer in Ieper en het gebied erom heen. Wij zijn Claire Felicie, fotografe (http://www.clairefelicie.com), ex-VN Afghanistan veteraan Niels Roelen(http://www.nielsroelen.com), Unifil veteraan Armand en ex VN vredesonderhandelaar Charles Petrie. Charles onderhandelde met de strijdende partijen in Afghanistan, Irak, Rwanda, Syrië.

We gaan een motortrip maken van Den Haag naar Koerdistan en terug via Rusland, Polen, Nederland. Aan de hand van onderlinge gesprekken en met lokale slachtoffers, nabestaanden etc. van vroegere en hedendaagse slagvelden proberen wij inzicht te krijgen en verschaffen in oorlog en vrede. Is er in de toekomst vrede mogelijk? Of zal de mens altijd oorlog voeren? We maken de trailer voor financiering van het project. Naar omroepen en fondsen. We gaan ook een internationale crowdfunding doen. Daar zal ik binnenkort over berichten. Dus zegt het alvast voort! Graag delen! Deze film moet gemaakt worden en wordt ook gemaakt.

Nu wat er dinsdag tijdens opnames gebeurde. Eerst ontmoeten we per toeval Martin Harley uit Wales. Zijn familie wist niets van zijn oud-oom, George Henry Harley. Hij was als het ware tijdens de Eerste Wereldoorlog in rook opgegaan. Martin is 10 jaar geleden met onderzoek begonnen deze verdwenen oom te zoeken. En dat is gelukt. Het graf en andere bijzonderheden over zijn leven en dood heeft Martin teruggevonden. George Henry Harley is nabij Ieper op 15 oktober 1917 gesneuveld. En natuurlijk heb ik dat gefilmd tussen de oude, nog bestaande, loopgraven uit de Eerste Wereld Oorlog. En Claire heeft de foto’s gemaakt.

Militaire graven vlakbij Ieper. Foto: Claire Felicie

Martin Harley, met foto van gesneuvelde oom. Foto: Claire Felicie.

George Henry Marley, gesneuveld in 1917 nabij Ieper, België.

George Henry Harley, gesneuveld op 15 oktober 1917. Begraven op de Huts Cementry nabij Ieper, België.

Daarna wilde ik hoe dan ook een shot maken, wel midden in de modder. En ja hoor, ik ging onderuit. Armand heeft het gefilmd, dus hierbij, https://vimeo.com/manage/395925843, https://www.youtube.com/watch?v=KInKX7upHeg

15 januari 2020 door Roy Dames

Er gebeurt weer veel. De film over Rob Scholten, de première is op het Nederlands Filmfestival, daarna op televisie. Daarna de serie over ’25 jaar Foute Vrienden’, een epos over meer dan 25 jaar over ‘de gabbers uit Amsterdam Oost’. Ook hoop ik, samen met Arnold Jan Scheer, dit jaar de film ‘Hart van Amsterdam’, af te maken. Het gaat over de oorsprong van de georganiseerde criminaliteit. De film komt in de bioscoop. We zoeken nog geld en overwegen sterk een crowdfund-actie te ondernemen. Dan volg ik al 20 jaar ofzo een vluchtelingenfamilie in Georgië, en de 94-jarige Igor uit de Oekraïne. Beide films hebben nog geen omroep, maar die wil ik ook zo snel mogelijk afmaken. En dan nog lange documentaire, als kers op de taart. Dat vertel ik later nog wel. Had daar een omroep voor een paar jaar geleden, maar moest herschrijven. En daar had ik geen tijd voor.

En we zijn bezig aan de voorbereiding van een film, serie over ‘Oorlog en Vrede’. Met drie mensen ondernemen we een motorrit van Den Haag naar Koerdistan en via Rusland weer terug. We bezoeken de voormalige-en hedendaagse slagvelden. De hoofdpersonen, de motorrijders, zijn allemaal getekend door hun eigen oorlogservaringen. Op hun manier. Charles Petrie, ex-VN vredes-onderhandelaar, aanwezig o.a. bij de massamoord in Rwanda. 32 van zijn medewerkers werden vermoord. Op aanwijzing van het VN-hoofd ter plaatse. Een Hutu. Charles nam jaren later ontslag bij de VN. Hij kon het niet met zijn geweten verenigen dat zijn vroegere baas in Rwanda op de loonlijst van de VN bleef staan. En nu in Parijs woont. Niels Roelen, een Afghanistan veteraan. Hij kon zich niet verenigen met het beeld wat de Nederlandse regering gaf aan de situatie in Afghanistan. En tenslotte Claire Felicie, fotografe van militairen in oorlogsgebieden en veteranen. Iemand die geloofd in ‘het goede van de mens’. In de kans op ‘vrede’. We willen de tocht dit jaar nog doen. Natuurlijk zoeken we geld. Ik zal de omroepen etc. benaderen. Een tweede mogelijkheid is crowdfunding. Het is een project met een allesoverheersende gedachte, ‘Oorlog of Vrede’. Door het oog van deze drie mensen. En in gesprek met historici, getuigen, nabestaanden, politici. En ‘gewone mensen langs de weg’. Vaak de belangrijkste.

Charles Petrie met de VN -secretaris generaal

https://roydames.nl/6513-2/

Het is niet wat het lijkt

12 januari 2018 door Roy Dames

Max, zat vanaf zijn 17de jaar in TBS. Op zijn 31ste kwam hij eruit. Hij heeft altijd zijn veroordeling ontkent. Vandaar dat hij 14 jaar vast zat, het werd elke 2 jaar verlengd. Vanwege zijn ontkenning is hij nooit behandeld. “Kon ook niet”, volgens Max, “want ik heb het niet gedaan”. Tijdens de laatste zitting in 2015, toen Max onvoorwaardelijk op vrije voeten kwam, werd door 2 psychologen tijdens de zitting verklaard dat Max ‘vrij van stoornissen is, zonder behandelijk’. 2 jaar later werd bij hem PTSS vastgesteld, en woont nu ‘ergens in Nederland’.

In de documentaire wordt Max vanaf 2012 gevolgd, veel via telefoongesprekken, op zittingen, en uiteindelijk zijn leven na zijn vrijlating in 2015. Met als centrale vraag, ‘wat voor invloed heeft de TBS-maatregel op Max, een TBS-cliënt, tijdens zijn behandeling en zijn leven daarna?’

De film wordt geproduceerd door Doxy, Janneke Doolaard en oplevering verwacht in de loop van dit jaar

Een gevecht, theater op straat

9 januari 2018 door Roy Dames

Diane Elshout, Janine Toussaint en Noud Verhave vormen samen Moving Arts Project (MAP). Met de stad als bron van inspiratie én podium maken zij community arts vanuit het hart van de wijk. MAP wil letterlijk en figuurlijk mensen bewegen.

Sinds oktober 2015 volgt Roy Dames Diane, Jeanine en Noud met de camera. Het moet een documentaire worden waarin deze theatergroep met ‘bloed, zweet en tranen’ proberen de mensen uit de wijken meer bewust te maken van hun maatschappelijke vragen en die bespreekbaar te maken.

Zie ook http://movingartsproject.nl