Roy Dames

In de modder tijdens het begin van een filmische zoektocht naar ‘oorlog en vrede’. Een ‘pad van gekte’

door

Wij waren begin deze week opnames aan het maken voor een korte trailer in Ieper en het gebied erom heen. Wij zijn Claire Felicie,  fotografe (http://www.clairefelicie.com), ex-VN Afghanistan veteraan Niels Roelen(http://www.nielsroelen.com), Unifil veteraan Armand en ex VN vredesonderhandelaar Charles Petrie. Charles onderhandelde met de strijdende partijen in Afghanistan, Irak, Rwanda, Syrië.

We gaan een motortrip maken van Den Haag naar Koerdistan en terug via Rusland, Polen, Nederland. Aan de hand van onderlinge gesprekken en met lokale slachtoffers, nabestaanden etc. van vroegere en hedendaagse slagvelden proberen wij inzicht te krijgen en verschaffen in oorlog en vrede. Is er in de toekomst vrede mogelijk? Of zal de mens altijd oorlog voeren?  We maken de trailer voor financiering van het project. Naar omroepen en fondsen. We gaan ook een internationale crowdfunding doen. Daar zal ik binnenkort over berichten. Dus zegt het alvast voort! Graag delen! Deze film moet gemaakt worden en wordt ook gemaakt.

Nu wat er dinsdag tijdens opnames gebeurde. Eerst ontmoeten we per toeval Martin Harley uit Wales. Zijn familie wist niets van zijn oud-oom, George Henry Harley. Hij was als het ware tijdens de Eerste Wereldoorlog in rook opgegaan. Martin is 10 jaar geleden met onderzoek begonnen deze verdwenen oom te zoeken. En dat is gelukt. Het graf en andere bijzonderheden over zijn leven en dood heeft Martin teruggevonden. George Henry Harley is nabij Ieper op 15 oktober 1917 gesneuveld. En natuurlijk heb ik dat gefilmd tussen de oude, nog bestaande, loopgraven uit de Eerste Wereld Oorlog. En Claire heeft de foto’s gemaakt.

Militaire graven vlakbij Ieper

Militaire graven vlakbij Ieper. Foto: Claire Felicie

 

Martin Harley, met foto van gesneuvelde oom. Foto: Claire Felicie.

Martin Harley, met foto van gesneuvelde oom. Foto: Claire Felicie.

 

George Henry Marley

George Henry Marley, gesneuveld in 1917 nabij Ieper, België.

 

George Henry Harley, gesneuveld op 15 oktober 1917. Begraven op de Huts Cementry nabij Ieper, België

George Henry Harley, gesneuveld op 15 oktober 1917. Begraven op de Huts Cementry nabij Ieper, België.

Daarna wilde ik hoe dan ook een shot maken, wel midden in de modder. En ja hoor, ik ging onderuit. Armand heeft het gefilmd, dus hierbij,  https://vimeo.com/manage/395925843, https://www.youtube.com/watch?v=KInKX7upHeg

door

Er gebeurt weer veel. De film over Rob Scholten, de première is op het Nederlands Filmfestival, daarna op televisie. Daarna de serie over ’25 jaar Foute Vrienden’, een epos over meer dan 25 jaar over ‘de gabbers uit Amsterdam Oost’. Ook hoop ik, samen met Arnold Jan Scheer, dit jaar de film ‘Hart van Amsterdam’, af te maken. Het gaat over de oorsprong van de georganiseerde criminaliteit. De film komt in de bioscoop. We zoeken nog geld en overwegen sterk een crowdfund-actie te ondernemen. Dan volg ik al 20 jaar ofzo een vluchtelingenfamilie in Georgië, en de 94-jarige Igor uit de Oekraïne. Beide films hebben nog geen omroep, maar die wil ik ook zo snel mogelijk afmaken. En dan nog lange documentaire, als kers op de taart. Dat vertel ik later nog wel. Had daar een omroep voor een paar jaar geleden, maar moest herschrijven. En daar had ik geen tijd voor.

En we zijn bezig aan de voorbereiding van een film, serie over ‘Oorlog en Vrede’. Met drie mensen ondernemen we een motorrit van Den Haag naar Koerdistan en via Rusland weer terug. We bezoeken de voormalige-en hedendaagse slagvelden. De hoofdpersonen, de motorrijders, zijn allemaal getekend door hun eigen oorlogservaringen. Op hun manier. Charles Petrie, ex-VN vredes-onderhandelaar, aanwezig o.a. bij de massamoord in Rwanda. 32 van zijn medewerkers werden vermoord. Op aanwijzing van het VN-hoofd ter plaatse. Een Hutu. Charles nam jaren later ontslag bij de VN. Hij kon het niet met zijn geweten verenigen dat zijn vroegere baas in Rwanda op de loonlijst van de VN bleef staan.  En nu in Parijs woont. Niels Roelen, een Afghanistan veteraan. Hij kon zich niet verenigen met het beeld wat de Nederlandse regering gaf aan de situatie in Afghanistan. En tenslotte Claire Felicie, fotografe van militairen in oorlogsgebieden en veteranen. Iemand die geloofd in ‘het goede van de mens’.  In de kans op ‘vrede’. We willen de tocht dit jaar nog doen. Natuurlijk zoeken we geld. Ik zal de omroepen etc. benaderen.  Een tweede mogelijkheid is crowdfunding. Het is een project met een allesoverheersende gedachte, ‘Oorlog of Vrede’. Door het oog van deze drie mensen. En in gesprek met historici, getuigen, nabestaanden, politici. En ‘gewone mensen langs de weg’. Vaak de belangrijkste.

Charles Petrie

Charles Petrie met de VN -secretaris generaal

 

Claire Felicie, fotografe

 

Niels Roelen, Afghanistan veteraan

 

https://roydames.nl/6513-2/

Het is niet wat het lijkt

door

Max, zat vanaf zijn 17de jaar in TBS. Op zijn 31ste kwam hij eruit. Hij heeft altijd zijn veroordeling ontkent. Vandaar dat hij 14 jaar vast zat, het werd elke 2 jaar verlengd. Vanwege zijn ontkenning is hij nooit behandeld. “Kon ook niet”, volgens Max, “want ik heb het niet gedaan”. Tijdens de laatste zitting in 2015, toen Max onvoorwaardelijk op vrije voeten kwam, werd door 2 psychologen tijdens de zitting verklaard dat Max ‘vrij van stoornissen is, zonder behandelijk’. 2 jaar later werd bij hem PTSS vastgesteld, en woont nu ‘ergens in Nederland’.

In de documentaire wordt Max vanaf 2012 gevolgd, veel via telefoongesprekken, op zittingen, en uiteindelijk zijn leven na zijn vrijlating in 2015. Met als centrale vraag, ‘wat voor invloed heeft de TBS-maatregel op Max, een TBS-cliënt, tijdens zijn behandeling en zijn leven daarna?’

De film wordt geproduceerd door Doxy, Janneke Doolaard en oplevering verwacht in de loop van dit jaar

 

Max verlaat zijn woning in Almelo, 2017

Een gevecht, theater op straat

door

Diane Elshout, Janine Toussaint en Noud Verhave vormen samen Moving Arts Project (MAP). Met de stad als bron van inspiratie én podium maken zij community arts vanuit het hart van de wijk. MAP wil letterlijk en figuurlijk mensen bewegen.

Sinds oktober 2015 volgt Roy Dames Diane, Jeanine en Noud met de camera. Het moet een documentaire worden waarin deze theatergroep met ‘bloed, zweet en tranen’ proberen de mensen uit de wijken meer bewust te maken van hun maatschappelijke vragen en die bespreekbaar te maken.

Zie ook http://movingartsproject.nl

‘Romeo en Julia’, een voorstelling van MAP in de stadsschouwburg in Amsterdam, oktober 2015

 

Een pelgrimage in Irak

door

Het gaat om de Arbaeen-pelgrimage die elk jaar in november plaatsvindt van Najaf naar Karbala in Irak, een afstand van tachtig kilometer. Die is binnen de shia-richting van de islam van grote betekenis. Arbaeen is de afsluiting van een jaarlijkse rouwperiode van veertig – in het Arabisch arbaeen – dagen. Het is een evenement ter verering van de kleinzoon van de Profeet, Hoessein ibn Ali. Die werd in 680 bij de Slag van Karbala gedood.
Als goede sjiiet wordt je geacht te voet vanaf je huis te vertrekken. Sommige gelovigen zijn al maanden onderweg, vanuit landen als Afghanistan, India en China. Maar veel mensen lopen alleen wat je het kerntraject zou kunnen noemen: Najaf-Karbala. En dat is dus ook wat de pelgrims uit Nederland doen. Bij iedere stap zullen je duizend zonden worden vergeven.

Vorig jaar deden er volgens het Iraakse Ministerie van Transport 26 miljoen mensen mee. Maar in elk geval 20 miljoen mensen. Arbaeen blijkt vorig jaar de op een na grootste mensenmassa ooit te hebben opgeleverd.

Het idee is van Robbert van Landschot, en samen met Roy Dames zal hij in november 2018 van de pelgrimage een 30-tot 50 minuten documentaire maken. Hierbij zullen een aantal Nederlandse bedevaartgangers gevolgd worden, waar eerder opnames van zijn gemaakt tijdens een bijeenkomst in Rotterdam in november 2016.

Eerder heeft de maker in samenwerking met Van Landschot de film ‘Afrikaanse Bruid’, http://www.josdriessen.nl/Film%20per%20pagina/Afrikaanse%20bruid.html gemaakt, deze zal in het najaar van 2018 uitkomen.

Bedevaart in Irak

Foute Vrienden, 25 jaar

door

Al een paar jaar, af en toe, gewoon omdat ‘dingen’ gebeuren, film ik Rooie Jantje, Verbrande Herman en Rooie Jos. Ik hoop dat de film volgend jaar via NPO uitgezonden wordt, het is dan immers 25 jaar geleden dat ik met ‘de jongens’ begonnen ben te filmen. Het wordt een fantastische film, vanaf het begin in 1994 tot heden met heel veel nooit vertoond materiaal.

Herman in kringloopwinkel