‘De kerstscene met Lou en Tiny’ vanavond op ‘Op 2’, 22.00, NPO2

Ik werd gisteren opgebeld door een dame van ‘Op 2’ of ik toestemming geeft voor het vertonen van de kerstscène met Lou en Tiny uit 2007. ‘Natuurlijk’, zei ik. SBS had me al eerder gebeld daarover. En gaf ze hetzelfde antwoord. Ik herinner me nog goed hoe de scène tot stand kwam. Ik had toen een kantoor in Rotterdam, samen met Debbie Kleijn en Jan Katsma. En was bezig met een serie over ‘Nooddorp’, de wijk vlakbij vliegveld Zestienhoven. Waarom? Ik kreeg een tip dat ‘geen politieman in het dorp durft’. Dat leek me wel wat. Zo begon ik de serie, voor SBS. Zo gingen een paar echtparen uit ‘het dorp’ heen en weer met de veerboot naar Newcastle. Ik ging mee met de camera. Dat werd van seconde 1 een zuippartij ‘van hier tot Tokyo’. De volgende ochtend stond het gezelschap aan de toog van een pub in Newcastle. Één man viel me meteen op. Je raadt het al. Lou. Ik wist het meteen, ‘dat is ‘em’. Zo begon ik Lou en Tiny uitgebreid te volgen. Lou was fantastisch voor mij, Tiny ook. Ik woonde in Almere en reed dus ‘heen en weer’ tussen Almere en Rotterdam. Vaak belde Lou me tegen de avond op, ‘of ik zin had mee te eten’. Al snel zaten Debbie en ik in de perikelen van het gezin. Zo ging het richting Kerstmis. Debbie wist dat die vrijdagmiddag Lou de kerstboom zou optuigen. Ik had eigenlijk geen zin, gewoon geen zin. Maar natuurlijk ging ik toch. Het resultaat wordt vanavond voor de zoveelste keer vertoond. Zowel Tiny als ik lachten ons blauw. Op een gegeven ogenblik ging Lou wat versierselen ophangen aan de deurstijl. Ik wist van tevoren dat ik de camera niet recht kon houden van de slappe lach. Dus gebruikte ik een statief. En inderdaad, bij het ophangen vielen de versierselen op het gezicht van Lou. ‘GODVERDEGODVER’. Ik en Tiny bestierven het. Snel daarna zou het door SBS uitgezonden worden, om 12.00 ’s nachts. ‘Weggeprogrammeerd’, zoals ik dat noem. Maar Jan (Katsma) kreeg het idee de scène alvast op You Tube te zetten. En ja hoor, al snel een miljoen hits, nu iets van 7 miljoen, werd daarna opgebeld door Gordon, Jenssen etc. Er verschenen op You Tube allerlei filmpjes met Lou en Tiny. En wat ik gedraaid had, werd verknipt in allerlei versies. Zelfs zag ik een andere maker en producent onder mijn gedraaid materiaal. Maar goed. Ik hield er niks aan over. En Lou en Tiny nog wat reisjes, ook veel plezier. Ik heb Lou nog in het verzorgingshuis bezocht. Hij was dement. Tiny is dit jaar overleden. Debbie heeft haar in die laatste fase nog regelmatig bezocht. Het waren fantastische mensen, puur. Zijn gekanker was ‘echt’.