Igor Malitsky op de voorpagina van het AD en in het NOS journaal.

Gisterenavond loop ik langs de kranten in de supermarkt in de Bijlmer. En van wie zie ik een grote foto op de voorpagina van het AD? Igor!!!! Igor Malitsky, de man die ik al 5 jaar volg met de camera. Ik heb hem afgelopen maandag al in het NOS journaal gezien in het item over ’75 jaar Auschwitz bevrijd’. Igor, 96 jaar. De grote hongersnood in de dertiger jaren in de Oost Oekraïne overleeft. In de Tweede Wereldoorlog opgepakt. Naar Theresienstadt getransporteerd, daarna Auschwitz I, Auschwitz Birkenau. Naar Mauthausen getransporteerd en tenslotte uit ontsnapt. Meteen daarna door het Sovjetleger gerekruteerd. Overgebracht naar het Japanse front. Daar gevochten. Moet je je voorstellen, eerst een paar jaar de meest verschrikkelijke concentratiekampen overleefd, en dan meteen knokken tegen de Japanners…. Aan het einde van de oorlog terug naar de Oekraïne, professor in de techniek geworden, les gegeven aan de universiteit. En nu geeft hij voorlichting aan iedereen die het wil horen, dat ‘iedereen gelijk is’. Maar wel, tot voor kort, dagelijks twee keer vijf trappen op en neer naar zijn kleine, oude flatje in onvervalste sovjetstijl. Want ook Igor moet boodschappen doen. Nu heeft Igor een betere flat. En gelukkig op de begane grond. De film over Igor wil ik, samen met journalist Peter Tivikov en natuurlijk Igor, dit jaar graag afmaken. Het levensverhaal van Igor Malitsky.

En voor mijn Oekraïnse vrienden een vertaling in het Russisch:

Игорь Малицкий на первой полосе AD и в новостях NOS.

Вчера вечером я прошёл мимо газет в супермаркете в Байлмере. И от кого я вижу большое фото на первой странице AD? Игорь !!!! Игорь Малицкий, человек, за которым я слежу с камерой уже 5 лет. Я видел его в новостях NOS в прошлый понедельник в статье о «75 лет освобождения Освенцима». Игорь, 96 лет. Великий голод в тридцатые годы на востоке Украины сохраняется. Подобраны во время Второй мировой войны. Транспортируется в Терезиенштадт, затем Освенцим I, Освенцим Биркенау. Транспортировали в Маутхаузен и наконец сбежали. Сразу после этого был завербован советской армией. Переведен на японский фронт. Воевал там. Представьте себе, сначала выжить в самых ужасных концентрационных лагерях в течение нескольких лет, а затем сразу же сражаться с японцами … По окончании войны вернулся на Украину, стал профессором технологии, преподавал в университете. И теперь он дает информацию всем, кто хочет услышать, что «все равны». Но до недавнего времени два раза в день поднимались и спускались по двум лестничным пролетам в его небольшую, старинную квартиру в советском стиле. Потому что Игорь тоже должен ходить по магазинам. Теперь у Игоря квартира получше. И, к счастью, на первом этаже. Я хотел бы закончить фильм об Игоре в этом году вместе с журналистом Петром Тивиковым и, конечно, Игорем. История жизни Игоря Малицкого.